به اتفاق علماى شیعه و اهل تسنن این جمله از پیغمبر اکرم متواتر است.احدى در این جمله تردید ندارد که پیغمبر اکرم فرمود:«لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله ذلک الیوم حتى یخرج رجل من ولدى‏»یعنى اگر فرض کنیم از دنیا یک روز بیشتر باقى نمانده است،خدا آن روز را طولانى مى‏کند تا مهدى از اولاد من ظهور کند.مقصود این است:این قضاى حتمى پروردگار است که اگر فرض کنیم از عمر دنیا یک روز بیشتر باقى نمانده است این کار حتما باید عملى شود.این روایتى است که اهل تشیع و اهل تسنن هر دو روایت کرده‏اند و در آن تردیدى نیست.

بعضى از دوستان وقتى که مى‏دیدند که این برادر ما از حجاز،آقاى شیخ خلیل الرحمن ⁽¹⁾ ،همیشه صحبت انتظار ظهور حضرت حجت را مى‏کند،تعجب مى‏کردند که ایشان اهل تشیع نیستند،چطور انتظار ظهور حضرت حجت را دارند؟واقعا ایشان انتظار ظهور حضرت حجت را دارند.اغلب ما شاید روى عادت و منطقه جغرافیایى مى‏گوییم،و ایشان روى اعتقاد و ایمان مى‏گویند.گفتم:این مطلبى است که شیعه و سنى ندارد،اهل تسنن هم این سخن را زیاد مى‏گویند.

حال ببینید پیغمبر چگونه آن روز را روشن و دوره کمال بشریت مى‏بیند.فرمود:«المهدى یبعث فى امتى على اختلاف من الناس و الزلازل‏»مهدى علیه السلام در یک شرایطى مى‏آید که اختلاف در میان بشر شدید و زلزله‏ها برقرار است(مقصود زلزله‏هاى ناشى از مواد زیر زمین نیست)،اصلا زمین به ست‏بشر دارد تکان مى‏خورد و خطر،بشریت را تهدید مى‏کند که زمین نیست و نابود شود.«فیملا الارض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا»بعد از آنکه پیمانه ظلم و جور پر شد،دنیا را پر از عدل و داد مى‏کند.«یرضى عنه ساکن السماء و ساکن الارض‏»از او،هم خداى آسمان راضى است و هم خلق خداى آسمان و مردم روى زمین،مى‏گویند:الحمد لله که شر این ظلمها از سر ما کوتاه شد.بعد فرمود: «یقسم المال صحاحا»ثروت را به طور صحیح تقسیم مى‏کند.گفتند:یا رسول الله!یعنى چه به طور صحیح؟فرمود:عادلانه و بالسویه تقسیم مى‏کند.«و یملا الله قلوب امة محمد غنى و یسعهم عدله‏» ⁽²⁾ خداوند دل امت اسلام را مملو از غنا مى‏کند،یعنى خیال نکن غنا و ثروت،تنها همان ثروت مادى است، دلها غنى مى‏شود،فقرها و نیازها و حقارتها و بیچارگیها و کینه‏ها و حسادتها،همه از دلها بیرون کشیده مى‏شود.

امیر المؤمنین على علیه السلام در نهج البلاغه مى‏فرماید:حتى تقوم الحرب بکم على ساق،بادیا نواجذها،مملوءة اخلافها،حلوا رضاعها،علقما عاقبتها.پیش بینى مى‏کند که قبل از ظهور حضرت مهدى آشوب عجیب و جنگهاى بسیار مهیب و خطرناکى در دنیا هست.مى‏فرماید:جنگ روى پاى خودش مى‏ایستد،دندانهاى خودش را نشان مى‏دهد مثل یک درنده‏اى که دندان نشان مى‏دهد،شیر پستان خودش را نشان مى‏دهد،یعنى آن ستیزه جویان و آتش افروزان جنگ نگاه مى‏کنند مى‏بینند این پستان جنگ خوب شیر مى‏دهد یعنى به نفعشان کار مى‏کند،اما نمى‏دانند که عاقبت این جنگ به ضرر خودشان است.«حلوا رضاعها»دوشیدنش خیلى شیرین است اما«علقما عاقبتها»عاقبتش فوق العاده تلخ است.«الا و فى غد و سیاتى غد بما لا تعرفون‏»بدانید که فردا دنیا آبستن چیزهایى است که هیچ پیش بینى نمى‏کنید،نمى‏شناسید و آگاه نیستید،ولى بدانید هست و فردا با خود خواهد آورد. «یاخذ الوالى من غیرها عمالها على مساوى اعمالها»اول کارى که آن والى الهى مى‏کند این است که عمال و حکام را یک یک مى‏گیرد،اعوان خودش را اصلاح مى‏کند،دنیا اصلاح مى‏شود.«و تخرج له الارض افالیذ کبدها»زمین پاره‏هاى جگر خودش را بیرون مى‏دهد،یعنى زمین هر موهبتى که در خودش دارد از هر معدنى،و هر استعدادى که شما تصور بکنید،همه را بیرون مى‏دهد،هر چه تا امروز مضایقه کرده بیرون مى‏دهد.«و تلقى الیه سلما مقالیدها»زمین مى‏آید مثل یک غلام در حالى که تسلیم است کلیدهاى خودش را در اختیار او قرار مى‏دهد(اینها همه تعبیر و بیان است)یعنى دیگر سرى در طبیعت‏باقى نمى‏ماند مگر اینکه به دست او کشف مى‏شود.مجهولى در طبیعت‏باقى نمى‏ماند مگر اینکه در آن دوره مکشوف مى‏گردد.«فیریکم کیف عدل السیرة‏»آنوقت او به شما نشان خواهد داد که عدالت واقعى یعنى چه،نشان خواهد داد که اینهمه که دم از اعلامیه حقوق بشر و آزادى مى‏زدند همه‏اش دروغ بود،اینهمه که دم از صلح مى‏زدند همه‏اش دروغ و نفاق و«جو فروشى و گندم نمایى‏»بود. «و یحیى میت الکتاب و السنة‏» ⁽³⁾ قوانین کتاب و سنت را که متروک مانده و به حسب ظاهر مرده و از میان رفته است زنده خواهد کرد.و نیز فرمود:اذا قام القائم حکم بالعدل.

هر یک از ائمه ما یک لقبى دارد. مثلا امیر المؤمنین:على المرتضى. امام حسن:الحسن المجتبى. امام حسین:سید الشهداء،و ائمه دیگر:السجاد،الباقر،الصادق،الکاظم،الرضا،التقى،النقى،الزکى العسکرى. حضرت یک لقبى دارد مخصوص به خود،لقبى که از مفهوم‏«قیام‏»گرفته شده است، آن که در جهان قیام مى‏کند:القائم.

اصلا ما حضرت مهدى را به قیام و عدالت مى‏شناسیم.هر امامى به یک صفت‏شناخته مى‏شود،این امام به قیام و عدالت‏شناخته مى‏شود.

«و ارتفع فى ایامه الجور»جور و ظلمى دیگر در کار نیست.«و امنت‏به السبل‏»همه راهها،راههاى زمینى، دریایى و هوایى امن مى‏شود،چون منشا این نا امنیها ناراحتیها و بى عدالتى‏هاست.وقتى که دالت‏برقرار بشود،[چون]فطرت بشر فطرت عدالت است،دلیل ندارد که نا امنى وجود داشته باشد.«و اخرجت الارض برکاتها»و زمین تمام برکات خودش را بیرون مى‏آورد.«و لا یجد الرجل منکم یومئذ موضعا لصدقته و لا بره...و هو قوله تعالى: و العاقبة للمتقین آیا مى‏دانید ناراحتى مردم آن وقت چیست؟ ناراحتى مردم فقط این است که اگر بخواهند یک صدقه‏اى بدهند و یک کمکى به کسى بکنند،یک نفر[مستحق]پیدا نمى‏کنند،یک فقیر در روى زمین پیدا نخواهد شد.

راجع به‏«توحید الهى‏»مى‏فرماید:«حتى یوحدو الله و لا یشرک به شیئا»و راجع به‏«امنیت‏»مى‏فرماید:«و تخرج العجوزة الضعیفة من المشرق ترید المغرب لا یؤذیها احد»یک پیر زن ناتوان،از مشرق تا مغرب دنیا را مسافرت مى‏کند بدون کوچکترین آزار و اذیتى.

زیاد است:آنچه از عدالت گفته شده است،از صلح و صفا به معنى واقعى گفته شده است،از آزادى و امنیت کامل گفته شده است،از ثروت و برکت فراوان گفته شده است،از تقسیم عادلانه ثروت گفته شده است،از فراوانى وسائل(وسائل دامدارى و غیره)،از میوه و گوسفند گفته شده است،از نبودن مفاسد گفته شده است که دیگر شرب خمرى وجود نخواهد داشت،دیگر زنایى وجود نخواهد داشت،دیگر بشر تنفر دارد از دروغ گفتن،تنفر دارد از غیبت کردن،تنفر دارد،از تهمت زدن،تنفر دارد از ظلم کردن.

اینها بر اساس چه فلسفه‏اى است؟همان که عرض کردم:اسلام مى‏گوید عاقبت‏بشر عدالت است،اما نمى‏گوید آن عدالتى که در عاقبت مى‏آید فقط این است که فکر بشر به اینجا منتهى مى‏شود که منفعت من در این است که منافع دیگران را حفظ کنم،نه[در آن زمان]عدالت‏براى بشر محبوب و مثل یک معبود است،یعنى روحش رقاء پیدا مى‏کند،تربیتش کامل مى‏شود،و این نمى‏شود جز اینکه یک حکومت عادل جهانى بر مبناى ایمان،خدا پرستى و خدا شناسى و بر مبناى حکومت قرآن به وجود آید،و ما مسلمین خوشوقتیم که بر خلاف اینهمه بدبینیهایى که در دنیاى غرب براى بشریت‏به وجود آمده،به آینده بشریت‏خوشبین هستیم. همین راسل در کتاب امیدهاى نو مى‏گوید:امروز دیگر غالب دانشمندان امیدشان را از بشریت قطع کرده و معتقدند که علم به جایى رسیده است که عن قریب بشر به دست علم نابود خواهد شد.مى‏گوید:یکى از این افراد اینشتین است.اینشتین معتقد است که بشر با گورى که به دست‏خودش کنده است،یک گام بیشتر فاصله ندارد.بشر به مرحله‏اى رسیده است که فشار دادن چند دگمه همان و زمین ما کن فیکون شدن همان.و واقعا هم اگر ما معتقد به خدا و دست غیبى نباشیم،اگر آن اطمینانى که قرآن به آینده بشریت مى‏دهد ما را مطمئن نکرده باشد، یعنى اگر ما همین ظواهر دنیاى امروز را ببینیم،حق با اینهاست.روزى نیست که وسائل مخرب به صورت نیرومندتر،مهیب‏تر و وحشتناکتر پیدا نشود.از حدود بیست‏سال پیش،از وقتى که بمب اتمى در هیروشیما افتاد،تا امروز،نگاه کنید ببینید قدرت تخریبى صنعتى بشر چند برابر شده است؟رسیده به مرحله‏اى که مى‏گویند دنیاى امروز دیگر غالب و مغلوب ندارد.اگر جنگ سوم جهانى پیش بیاید، صحبت این نیست که آیا آمریکا غالب است‏یا شوروى یا چین.اگر جنگ سومى پیش بیاید آن که مغلوب است زمین و بشریت است و آن که غالب است هیچ است.اما ما مى‏گوییم:براى بشر و براى زمین از این پرتگاهها باز هم پیدا شده است،دست الهى بالاى همه دستهاست. و کنتم على شفا حفرة من النار فانقذکم منها ⁽⁴⁾ .به ما گفته‏اند:«افضل الاعمال انتظار الفرج‏» ⁽⁵⁾ این خوشبینى و انتظار فرج کلى فضیلتش از همه اعمال بیشتر است،چرا؟براى اینکه این یک ایمانى است در سطح بسیار عالى.

خدایا ما را از منتظران واقعى فرج امام زمان(عجل الله تعالى فرجه)بگردان.

خدایا به ما آن شایستگى را عنایت کن که دولت‏بر حق او را ادراک کنیم.اللهم انا نرغب الیک فى دولة کریمة،تعز بها الاسلام و اهله و تذل بها النفاق و اهله،و تجعلنا فیها من الدعاة الى طاعتک و القادة الى سبیلک.

و صلى الله على محمد و آله الطاهرین

پى‏نوشتها:

1- [از قاریان قرآن که حسینیه ارشاد از او دعوت به عمل آورده بود.]

2- اعلام الورى،ص 401.

3- نهج البلاغه،خطبه 138.

4- آل عمران/103.

5- بحار الانوار،ج 52/ص 122.